Bismillahirrahmanirrahim

 

 

Soru-129: Muhterem kardeşlerim, güzel bir site hazırlamışsınız. Sizden bir sorum olacaktı: Geçenlerde bir dergiyi okurken gözüme ilişmişti; Caferi inanç esaslarına göre Kur'an'da Ehl-i Beyt suresi var mı, yok mu?

 

Cevap-129: Kur’an-ı Kerim 114 suredir. Ve bu sureler tüm Müslümanlarca bilinen surelerdir. Ehl-i Beyt Öğretisi sitesinin Kuran’-i Kerim bölümünde bu surelerin isimleri ve meali şerifleri mevcuttur.

Ehl-i Beyt mektebine bağlı olan kimselerin (Caferilerin) her gün okuduğu ve evlerinde camilerinde muhafaza ettikleri Kur’an Mushafları bir harf fazlalık ve bir harf eksikliği olmadan her kesin bildiği 114 sureyi içine alır.

Yüce Allah “Biz zikri (Kur’an’ı) indirdik ve biz onu koruyucularız.” diye buyurmaktadır. İlahi irade yenilemeyeceğine göre hiçbir kimsenin kıyamete kadar Kur’an’ın lafzını değiştirmeye gücü yetmez.

Caferi mezhebinin, İslam’ın ilk asrından bu güne kadar taşıdığı inanç budur. Tüm büyük alimlerimiz bu hususu açıkça ifade etmişlerdir.

Bu açıklamadan iyice anlaşıldığı üzere, Kur’an-i Kerim’de Ehl-i Beyt suresi adında bir sure yoktur.

Ancak Kur’an-ı Kerim’deki ayetlerin Ehl-i Beyt’in faziletlerini beyan etmesine gelince, basiret gözü kör olmayan her araştırmacı bilir ki, Kur’an-i Kerim’in büyük bir kısmı Ehl-i beyt’in faziletleri hakkındadır ve bazı sureler de Ehl-i Beyt’in faziletini açıklamak için inmiştir. Örneğin Dehr (İnsan) Suresi gibi. Bu surenin, Ehli-i Beyt’in adaklarını yerine getirmeleri için yetim, esir ve fakire kendi yemeklerini vermesi ve bunun Yüce Allah tarafından en güzel şekilde kabul edildiğini açıklamak hakkında nazil olduğu muteber tefsirlerde nakledilmiştir. (Bkz El-keşşaf ve diğer tefsirlere)

Yine Fecr suresi Hz. Hüseyin hakkında nazil olduğu Ehl-i beyt mektebinin muteber kaynaklarında mevcuttur.

Sevab’ul-A’mal kitabında yer aldığına göre İmam Cafer Sadık (a.s)şöyle buyurmuştur: “Fecr Suresini farz ve nafile namazlarınızda okuyun; çünkü bu sure Hz. Hüseyin’in suresidir. Kim bu sureyi okursa Cennette Hüseyin’le birlikte onun derecesinde olur. (Bk. Nur’us-Sakaleyn Tefsiri.)”

Bu surenin Hz. Hüseyin’e intisap edilmesi belki de bu surenin son dört ayet-i kerimeleri olan:

“Ey güvene kavuşan can, * Sen ondan hoşnut ve O da senden hoşnut olarak Rabbine dön. * Artık (seçkin) kullarımın içine katı. * ve Cennetime gir.” ayetlerinin Hz. Hüseyin’inin Kerbela’daki şehadetine işaret sayılabileceği için olabilir.

Kur’an-i Keirm yüzlerce ayetinin Ehl-i Beyt hakkında ve özellikle Hz. Ali’nin faziletleri hakkında nazil olduğu kesindir. Bu konuda Ehl-i Beyt mektebinin ve Ehl-i Sünnet mezhebinin hadis ve tefsir kitaplarında bir çok sahih hadis mevcuttur.

Ehl-i Beyt İmamlarından İmam Muhammed Bakır (a.s)’den nakledilen sahih senetli bir hadiste İmam şöyle buyuruyor:

“Kur’an dört kısım olarak nazil olmuştur: Dörtte biri bizim hakkımızdadır. Dörtte biri bizim düşmanlarımız hakkındadır. Dörtte biri de sünnetler ve örneklerdir ve dörtte biri de farizalar ve hükümlerle ilgilidir.” (El-Kafi: 2/628)

İlgili hadisleri incelemek için Ehl-i Beyt mektebinin tefsirlerinden Nuru’s-Sekaleyn ve El-Burhan ve Es-Safi tefsirlerine ve Amme’den Suyuti’nin Ed-Durru’l-Mensur ve Hesekani’nin Şevahdu’t-Tenzil kitaplarına müracaat etmek yeterlidir.