Bismillahirrahmanirrahim

Soru-124: Hocam, İmam Ali'nin (a.s) kardeşi Akil'in Sıffin'de Muaviye tarafında savaştığı söyleniyor; doğru mu? Değilse bir kaynak verebilir misiniz?

Cevap-124: Muhterem kardeşim, Hz. Ali'nin (a.s) kardeşi Akil'in Sıffın'de Muaviye'nin cephesinde yer aldığı iddiası kesinlikle doğru değildir. Evet Akil'in bir ara Şam'a gittiği ve Muaviye'yle görüşmeleri, hatta Muaviye'den bazı maddi yardımlar aldığına dair rivayetler mevcuttur. Fakat bu, Hz. Ali'nin zamanında değil, şehâdetinden sonra gerçekleşmiştir. Bunun sebeplerine gelince, evvela şunu dikkate almak gerekir ki Akil masum değildi ve onun da kendine göre bir takım zaafları vardı. Bazı tarihi belgelerden onun dünya malına bir miktar düşkün olduğunu anlayabiliriz belki de. Gerçi çok fakir birisiydi ve çok nüfuslu bir aileye sahipti. Bu yüzden de maddi sıkıntılar ağır basınca buna tahammül gücü zayıftı. Bir kaç kere kardeşi Hz. Ali'ye de gelerek ondan yardım istemiş, o da beytülmaldan hak ettiğinden fazla vermekten çekinmişti. Hatta kızarttığı demiri eline yaklaştırarak cehennem ateşini kendisine hatırlatmıştı.

Kısacası şunu demek istiyorum ki onun Muaviye'nin yanına gidip ondan maddi yardımı kabul etmesi bu zaafından kaynaklanmış olabilir. Yoksa fikri olarak hiç bir zaman Muaviye'nin yanında yer almamıştır. Hatta Muaviye'nin yanında bile hakkı söylemekten hiç bir zaman geri durmamıştır. Bunun tarih kitaplarında bir çok belgeleri vardır. Mesela örnek olarak İbn-i Ebi-l Hadid'in "Nehc-ül Belağa Şerhine", C.10, S.250'ye bakılabilir.

Muaviye'nin verdiği maddi yardımları kabul etmesi şunun için de olabilir: Bildiğimiz gibi Muaviye beytülmalı istediği şekilde ona buna, özellikle kendi yandaşlarına keyfi bir şekilde peşkeş çekip  beytülmalı heba ediyordu. Akil de bunlardan bir kısmını da olsa kurtarmak ve hem kendisinin hem de diğer müstahakların istifade edebilmesini sağlamak için kabul etmiş olabilir.

Her halükarda bizim için ölçü olan Akil değil, Allah'ın kitabı, Resulullah'ın ve onun pak Ehl-i Beyti'nin uygulama ve davranışlarıdır. Bunun dışında hata yapan kim olursa olsun, (bu Hz. Ali'nin kardeşi bile olsa) onun hatasına hata, sevabına sevap deme mecburiyetindeyiz. Bu bizim mektebimizin anlayışıdır. Bu İlahi din ve onun hükümleri, başta Allah'ın Resulü (s.a.a) olmak üzere herkesi bağlar ve her kes bu dine bağlılığı ölçüsünde kabul görmeli ve aykırı davranışları ölçüsünde de eleştirilmeli ve reddedilmelidir. Hele hele toplumda örnek konumunda olan kimseler daha çok. İşte bu yüzden de bizim mektebimizin mantığına göre (Ehl-i Sünnet'in aksine) Sahabe'nin fiil ve kavilleri de bu çerçevede değerlendirilmeli ve ağlarına ağ, karalarına da kara denilmelidir. Yoksa bu dinin adalet dini olduğunu söylemek mümkün mü? Hatta Ehl-i Beyt de bu hükme dahildir. Bu yüzden de biz Sünni kardeşlerimize hep şunu söylüyoruz: Siz Ehl-i Beyt İmamlarının hayatında her hangi bir kara leke ve yanlış bulabilirseniz, getirin sağlam delillerle ispat edin; kabul etmezsek, o zaman bize istediğiniz şeyi söylemekte haklısınız. Kısacası bu mukaddes dinde, herkesin söz ve fiilleri onun garanti ve referansıdır. Bu konuda söylenecek söz çoktur; ama şimdilik bu kadarıyla yetiniyorum. Allah (c.c) yardımcınız olsun.