Menüye git                                                                                                                                                                                                                                         

9- Vahyin Hakikati Bize Kabalıdır

Önceki açıklamalarımızdan anlaşıldığına göre, insan türünün saadete ulaşması için bir başlangıç olan ve öğretilmesi, yaratılış nizamının uhdesinde bulunan insanın hayat programının, akıl yoluyla elde edilmesi mümkün değil. Öyleyse akıl yolundan başka, insanın, kendi türünün hayat vazifesini anlamayı sağlayan ve bizim de vahiy adını verdiğimiz bir yol daha olmalıdır.

Deliller gereği de insan türünde böyle bir anlayışın bulunması lazımdır; ama umumi olması gerekli değildir. Vahyin idrak edilmesi, her türlü pislik ve bulaşıklıktan masum, temiz bir anlayışı gerektirir ama insanlar, hallerindeki istikamet, idrak dengesi, ruhtaki duruluk ya da bu sıfatların aksi açıdan sonsuz derece çeşitlilik gösterirler; demek bu ilahi verginin, insanlardan bazısında ve onun da nâdiren meydana geldiğini söylemek gerekir. Kur’an-ı Kerim’de Allah’ın elçileri, peygamberleri adıyla belli bir gruptan söz edilmektedir. Ama onların sayısı ve hepsinin ismi zikredilmiyor. Bunlardan, yalnızca yirmi küsur isim veriliyor[1].

Biz, bu bağıştan (Vahiy’den) nasipsiz olduğumuzdan veya başka bir ifadeyle onu tadamadığımızdan, onun hakikatinden haberdar değiliz. Yalnızca eserlerinden bazısını -ki Kur’an-ı Kerim de onlardan biridir- ve nübüvvet yoluyla bize ulaşan evsâfından bir kısmını görüp biliyoruz. Bunlarla birlikte onun vasıflarının, bize ulaşanlarla sınırlı olduğu söylenemez. Bize bildirilmemiş diğer kısımları, özellikleri ve vasıfları olması mümkündür.