Menüye git                                                                                                                                                                                                                                         

14 - Kur'an-ı Kerim'de Geçerlilik ve Genellik

Kur'an-ı Mecid umum halk için ve daimi olan bir kitap olduğundan hazırda olduğu gibi, gayb'ta da geçerlidir. Şimdiki zaman (ve nazil olduğu zaman) için geçerli olduğu gibi, geleceğe de intibak eder.

Misal olarak: Ayetlerin nazil oldukları zamanda yaşayan müminler için, özel durumlarda vazifeler belirten ayetler, aynı şartlar altında bulunan sonraki çağlar mü'minleri için de aynı vazifeleri belirtiyor. Bazı sıfatlara haiz olan kimseleri, öven ve kınayan veya müjdeleyen yahut korkutan ayetler, har zamanda ve mekanda, aynı sıfatları taşıyan kimseleri de kapsıyor.

Bu yüzden ayetin nazil olduğu yer, o ayeti asla sınırlamaz. Yani bir veya birkaç belirli şahıs hakkında nazil olan bir ayet, sadece nüzul yeri ile sınırlı olmayıp ayetin nüzul yeriyle sıfat ve özellik bakımından ortak olan her yerde geçerli olacaktır. İşte bu özellik, rivayet örfünde "ceriy" (geçerlilik) diye adlandırılıyor.

Beşinci imam Hz. Muhammed Bâkır (s.a) bir rivayette buyuruyor.[1]

"Eğer bir kavim hakkında nazil olan bir ayet, o kavim yok olduğunda geçersiz olsaydı, Kur'an dan bir şey kalmazdı. Ve lakin Kur'an, gökler ve yeryüzü mevcut olduğu müddetçe geçerlidir, her kavimin okuyup yararlanacağı, ayetlere sahiptir."

Bazı rivayetlerde[2] Kur'an'ın batını, yani tahlil yoluyla ortaya çıkan yerlere Kur'an'ın intibak etmesi de, ceriy (geçerlilik) kısmından sayılmıştır.